De toekomst van de ABU cao: waar staan we nu?

De onderhandelingen over een nieuwe ABU-cao liggen stil. De vakbonden hebben zich teruggetrokken en de huidige afspraken zijn met een jaar verlengd – zonder aanpassingen. Waarom? De vakbonden eisen een volledig gelijkwaardige beloning en komen pas terug aan tafel als dat geregeld is. Dit zet de sector voor een flinke uitdaging. Hoe nu verder?

Wat speelt er precies?

De ABU-cao biedt flexibiliteit, iets waar de uitzendbranche niet zonder kan. Denk aan het fase-systeem, dat zorgt voor contracten die aansluiten op de praktijk. Of de inlenersbeloning, waarbij uitzendbureaus tien beloningscomponenten uit de cao van de inlener moeten overnemen.

En daar wringt nu de schoen. De vakbonden vinden dat de inlenersbeloning niet meer volstaat. Ze baseren zich op een recente uitspraak van de Hoge Raad – het zogenaamde Dosign-arrest – en de wet Waadi. Maar diezelfde wet biedt ruimte om via een cao andere afspraken te maken.

De vakbonden willen nu dat alle arbeidsvoorwaarden van de inlener worden overgenomen – een enorme opgave, misschien zelfs onhaalbaar. Daarom weigeren ze verder te onderhandelen over een verlenging van de huidige cao.

De impact op de branche

Als de vakbonden bij hun standpunt blijven, is de kans groot dat er in de toekomst geen nieuwe cao komt. En dat heeft gevolgen. Zonder cao is er geen algemeenverbindendverklaring (AVV). Dat betekent dat alleen ABU-leden de afspraken moeten volgen, terwijl andere bureaus zelf kunnen bepalen hoe ze hun arbeidsvoorwaarden regelen. Dat zorgt voor een ongelijk speelveld waarin sommige partijen zich aan de regels houden en de kosten dragen, terwijl anderen daarvan profiteren zonder verplichtingen.

Zonder cao zijn er geen collectieve afspraken waar werkgevers zich aan moeten houden. Flexkrachten die werken via bureaus die de regels niet volgen, kunnen daar de dupe van worden. Denk aan onduidelijke loonstroken of het ontbreken van verplichte documenten. Dat raakt niet alleen de flexkracht, maar ook de bureaus die wél hun verantwoordelijkheid nemen.

Wat doet de ABU?

De ABU blijft zich inzetten voor een nieuwe cao per 2026. Zoals vastgelegd in het SER-MLT-advies en de aankomende Wet meer zekerheid flexwerkers, willen zij uiterlijk per 1 januari 2026 de stap zetten naar volledig gelijkwaardige beloning. De cao blijft het middel om de beloning van uitzendkrachten goed te regelen. De oproep om het gesprek te hervatten blijft.

De ABU erkent dat uiteindelijk alle arbeidsvoorwaarden gelijk zullen worden. De vraag is alleen hoe en wanneer. In één keer alles implementeren is niet haalbaar, daarom pleiten zij voor een gefaseerde aanpak. Dit vraagt om geduld en samenwerking. De ABU blijft dan ook openstaan voor overleg. Want alleen zo komen we tot een oplossing die werkt.

Waarom dit belangrijk is

De uitzendbranche draait om eerlijkheid en transparantie. Iedereen moet dezelfde kansen krijgen, ongeacht via welk bureau je werkt. De ABU-cao is een belangrijke tool om dat mogelijk te maken. Maar een cao werkt alleen als alle partijen meedoen. Nu is het moment om samen te kiezen voor een sterke, transparante en eerlijke toekomst voor de hele sector.